Ο ΔΙΑΣ ΣΤΟΝ ΛΕΟΝΤΑ (μια άνευ “κλαπατσιμπάλων” ερμηνεία…)

(φώτο: ιστολόγιο Bill Attride)

Υπήρξε πολλής ενθουσιασμός τις προηγούμενες ημέρες για την πρόσφατη είσοδο του πλανήτη Δία στο ζώδιο του Λέοντα. Υποτίθεται ότι όλα τα πράγματα πρόκειται να πάνε καλύτερα τώρα και η αισιοδοξία μεταξύ των ανθρώπων θα κορυφωθεί! Αλλά πώς μπορεί να γίνει αυτό; Σύμφωνα με την αστρολογική παράδοση ο Δίας ήταν σε πολύ καλύτερη θέση στο προηγούμενο ζώδιο, στον Καρκίνο – μέσα στο οποίο βρίσκεται σε “ΕΞΑΡΣΗ”! Αυτό σημαίνει ότι από τη στιγμή που ο Δίας άφησε τον Καρκίνο και πέρασε στο ζώδιο του Λέοντα κατά κάποιον τρόπο “υποβιβάστηκε” ενεργειακά, αφού ο Δίας ούτε κυβερνάει το ζώδιο του Λέοντα ούτε βρίσκεται σε “έξαρση” μέσα σε αυτό.

Αναμφισβήτητα ο Δίας δεν βρίσκεται στην πιο προνομιούχο θέση του μέσα στον Λέοντα. Από την άλλη όμως δεν βρίσκεται και στην πιο ακατάλληλη… Βλέπετε, κατά την Ελληνιστική αστρολογία (και τη Μεσαιωνική/Αναγεννησιακή) o Δίας είναι ο νυχτερινόςκυβερνήτης της πύρινης τριπλότητας (Κριός, Λέων, Τοξότης). Επομένως, αποκτά μέσα σε αυτό το βασιλικό ζώδιο έναν αριθμό τίτλων και αξιωμάτων. Που σε τελική ανάλυση μπορεί να μην έχουν σχέση με αυτά που διαλαλούν οι περισσότεροι αστρολόγοι τελευταία. Αν το προσέξατε, έγραψα ότι o Δίας είναι ο νυχτερινός κυβερνήτης της πύρινης τριπλότητας. Που σημαίνει ότι μέσα στο ζώδιο του Λέοντα εκδηλώνει τις ιδιότητες του έντονα μεν αλλά με έναν διαφορετικό, “εσωτερικό” θα λέγαμε τρόπο – πάντως όχι τόσο πληθωρικά και εμφανώς όσο θα ανέμεναν κάποιοι. Αυτό άλλωστε επισημαίνει και ο νόμος του Τάο: oι υπερβολικά “Yang” ενέργειες (Δίας – Λέων) αρχίζουν και λειτουργούν από ένα σημείο και έπειτα με έναν “Yin” τρόπο!

Το βασικότερο “εμπόδιο” για να εκδηλωθεί πληθωρικά ο Δίας στον Λέοντα είναι το εξής: γνωρίζουμε ότι η αρχετυπική/ θεμελιώδης ιδιότητα του Δία είναι αυτή του “ανοίγματος”, της “επέκτασης”. Η ιδιότητα του αυτή όμως δεν είναι ιδιαίτερα συμβατή με το ζώδιο του Λέοντα, το οποίο λειτουργεί γενικά υπέρ της “κεντρικότητας”, υπέρ της “κεντροποίησης”  των καταστάσεων. Δεν μπορεί λοιπόν να υπάρξει αληθινή επέκταση σε ένα βασικά “κεντρομόλο” ζώδιο σαν τον Λέοντα, που ωθεί τις ενέργειες από την περιφέρεια προς το κέντρο – και όχι από το κέντρο προς την περιφέρεια όπως θα επιθυμούσε ο επεκτατικός πλανήτης Δίας. Η συχνά στενόθωρη, πεισματάρικη και άκαμπτη φύση του Λέοντα κάθε άλλο παρά γόνιμο έδαφος αποτελεί για τον εξυψωτικό και εξελικτικό Δία, που για να ανθίσει χρειάζεται διάλογο, κίνηση, ελευθερία και ανοιχτούς ορίζοντες!

Ο Δίας επιζητά τη “σύνθεση” και την “πολυπλοκότητα” ενώ ο Λέων προτιμά την “αποδόμηση” και την “απλότητα” (ο Δίας συσχετίζει ακατάπαυστα μεμονωμένες ιδέες, συνθέτοντας μέσα από αυτές περίπλοκες και προηγμένες έννοιες – και αυτή η διαδικασία βρίσκεται στη βάση της φιλοσοφίας). Από την άλλη, ο Λέων αφαιρεί τα πιο πολύπλοκα στρώματα προκειμένου να φτάσει στον πυρήνα μιας κατάστασης. Έτσι οι δυο τους εργάζονται σε αντίθετες κατευθύνσεις εδώ. Επίσης, ο Λέων (μαζί με την Παρθένο) είναι το ζώδιο του «εξαγνισμού», θέλει να καθαρίζει τα πράγματα και τις καταστάσεις από κάθε “επίπλαστο” στοιχείο. Είναι όμως επιτακτικό σε αυτό το σημείο να ορίσουμε τι αποτελεί σύμφωνα με τη λιονταρίστικη  προοπτική «επίπλαστο» στοιχείο. Γιατί αυτό που μπορεί να φαίνεται επίπλαστο στο ζώδιο του Λέοντα μπορεί να φαίνεται ουσιώδες στον Δία – για να προχωρήσει αυτός σε μια «διασύνδεση» διαφόρων τυχαία κείμενων και φαινομενικά άσχετων ιδεών και να πετύχει την πολυπόθητη για τον ίδιο εννοιολογική διεύρυνση – επέκταση!

Σε “κοσμικό” (πολιτικό) επίπεδο, ο Δίας έχει να κάνει με τους στόχους, τα ιδανικά και τα ιδεώδη μιας κοινωνίας, ενός κράτους κλπ. Με την παρουσία του Δία στο Λέοντα υπάρχει ο φόβος τα κοινωνικά/εθνικά ιδεώδη να κυμανθούν τώρα σε πιο άκαμπτα και απολυταρχικά πλαίσια και να κυριαρχήσουν γενικά ακραίες ιδεολογίες, μισαλλοδοξία κλπ. Και επειδή κατά βάση ο Λέων είναι ένα συντηρητικό στοιχείο (θυμηθείτε ότι στον ζωδιακό βρίσκεται διαμετρικά απέναντι από τον ριζοσπαστικό Υδροχόο) είναι πιθανό να αναπτυχθεί τώρα ένα πνεύμα έντονου συντηρητισμού. Ειδικά το εκπαιδευτικό και το νομικό σύστημα μπορεί να πάρουν μία πιο συντηρητική στροφή τώρα και να αρχίσουν να λειτουργούν κάπως πιο άγονα για το κοινωνικό σύνολο και “μεροληπτικά” υπέρ ορισμένων προνομιούχων κοινωνικά τάξεων. Κάτι ανάλογο μπορεί να συμβεί και στην οικονομία – ίσως δεν είναι τυχαίο ότι το πρώτο “τσουνάμι” συντηρητισμού/ μονεταρισμού στο δυτικό κόσμο εμφανίστηκε το 1979 (όταν ο Δίας βρισκόταν και πάλι στον Λέοντα) με την εκλογή της Θάτσερ σαν πρωθυπουργού της Αγγλίας.

Παρά τις σχετικές τυμπανοκρουσίες λοιπόν πολλών αστρολόγων, οι περίοδοι της παρουσίας του Δία στο ζώδιο του Λέοντα δεν υπήρξαν και οι πιο φωτεινές στην ιστορία. Τον Μάρτιο του 2003 είχαμε την εισβολή των Αμερικανο-Βρετανών στο Ιράκ (ποιος μπορεί να ξεχάσει τις υστερικές ιαχές/ κάλεσμα σε πόλεμο των Μπους και Μπλερ;) Τον Ιανουάριο του 1991 είχαμε τον πόλεμο του Περσικού κόλπου, με τους Αμερικάνους να πρωτοστατούν στην απελευθέρωση του Κουβέιτ και στην εισβολή στο Ιράκ.  Ενώ τον Ιούνιο του 1967 είχαμε τον “πόλεμο των 6 ημερών” ανάμεσα στο Ισραήλ και στην Αίγυπτο που παραλίγο να οδηγήσει σε διεθνή ανάφλεξη. Όλοι αυτοί οι μεγάλοι πόλεμοι έγιναν σε διαστήματα όπου ο Δίας βρισκόταν στον Λέοντα! Οι δε 2 πόλεμοι στο Ιράκ “νομιμοποιήθηκαν” στη βάση του ότι οι Αμερικάνοι – και οι Δυτικοί γενικότερα – έπρεπε να επιβάλλουν τη δική τους “δημοκρατία” στο Ιράκ και στον υπόλοιπο κόσμο (πόσο “Δίας στον Λέοντα” κάνει αυτό…)!

Σε ένα άλλο επίπεδο, ίσως και να μην είναι τόσο τυχαίο το γεγονός ότι ο ασυνήθιστος και θανατηφόρος καύσωνας που σάρωσε την Ευρώπη το 2003 (λέγεται ότι άφησε πάνω από 70.000 θύματα) έγινε κι αυτός κάτω από την κυριαρχία του Δία στο Λέοντα (που σηματοδοτεί κατά κάποιον τρόπο την υπερβολική εκδήλωση του πύρινου στοιχείου, της “θέρμης”).

Σαφώς λοιπόν και εκλύεται πολλή ενέργεια σε παγκόσμιο επίπεδο όταν ο Δίας “διελαύνει” στον Λέοντα. Το θέμα όμως είναι το πώς τη διαχειρίζεται κάποιος όλη αυτή την πληθωρική ενέργεια, γιατί αν τη διοχετεύει σε πολέμους – όπως συνέβη στις περιόδους που ανέφερα παραπάνω – κάθε άλλο παρά δημιουργικά αποτελέσματα πετυχαίνει. Προφανώς είναι προτιμότερο να διοχετευτεί όλο αυτό το “περίσσευμα ενέργειας” σε αθλητικές π.χ. δραστηριότητες (που είναι σύμφωνες με το πνεύμα του Λέοντα), σε αναψυχή και σε “παιχνίδια”. Όπως δε έχουν επισημάνει και άλλοι/ες συνάδελφοι, κάτω από την κυριαρχία του Δία στο Λέοντα αναμένεται να σημειωθεί άνθιση στον κινηματογράφο, στη μόδα και στα “θεάματα” γενικά.

Πάντως, με το Δία στο Λέοντα έγιναν και κάποιες ιστορικές προσπάθειες ειρήνευσης και “ενοποίησης” αντιμαχόμενων πλευρών (όπως το Camp David του 1978 ανάμεσα στον Αιγύπτιο πρόεδρο Σαντάτ και τον Ισραηλινό Μπέγκιν, η συμφωνία πυρηνικού αφοπλισμού του 1979 ανάμεσα στον Αμερικάνο πρόεδρο Κάρτερ και στο Ρώσο Μπρέζνιεφ και η ιστορική ενοποίηση  δυτικής – ανατολικής Γερμανίας το 1990). Ίσως τελικά το συγκεκριμένο στοιχείο “αποκλιμάκωσης” και “ενοποίησης” να απορρέει από αυτό που ανέφερα πριν σαν “εσωτερικότητα” του Δία στον Λέοντα.

Σε τελική ανάλυση αυτό μπορεί να είναι το καλύτερο δώρο που μπορεί να μας δώσει ο Δίας στο Λέοντα, την ικανότητα να δουλέψουμε εσωτερικά και να βρούμε το αληθινό μας “κέντρο” έτσι ώστε να αρχίσουμε να ακολουθούμε – αγνά και ουσιαστικά – την καρδιά μας!

Θωμάς Γαζής

Ποσειδώνας στους Ιχθύς: οι “Άθλιοι” του Ουγκώ επιστρέφουν!

Ένα καινούργιο είδος κοσμικής ενέργειας απλώθηκε στην ανθρωπότητα στις 3 Φλεβάρη 2012 (στις 9 και τρία λεπτά και 13 δεύτερα το βράδυ, ώρα Ελλάδας), όταν ο πλανήτης Ποσειδώνας μπήκε οριστικά στο ζώδιο των Ιχθύων! Η είσοδος αυτή του Ποσειδώνα στους Ιχθύς αποτελεί ένα εξαιρετικό γεγονός, επειδή το “νερένιο” αυτό ζώδιο είναι η φυσική “κατοικία” του Ποσειδώνα. Αυτό σημαίνει ότι σε αυτό το ζώδιο ο θεός των θαλασσών βρίσκει εύφορο “έδαφος”, αισθάνεται απόλυτα οικεία και εκφράζει πλήρως τις ιδιότητες του!

Ο Ποσειδώνας χρειάζεται περίπου 165 χρόνια για να διατρέξει τα 12 ζώδια. Έτσι, την προηγούμενη φορά που συνέβη το ίδιο γεγονός (Ποσειδώνας στους Ιχθύς) τα ημερολόγια έδειχναν το έτος 1847! Κανείς από εμάς όμως δεν ήταν ζωντανός τότε, έτσι ώστε να μας μεταδώσει το κλίμα. Και όχι μόνο εμείς, αλλά ούτε οι προ-παππούδες μας ήταν ζωντανοί τότε. Έτσι, η ενέργεια του Ποσειδώνα στους Ιχθύς είναι παντελώς άγνωστη στον κόσμο μας. Ακόμη και ο πλανήτης Ουρανός π.χ. μας είναι σχετικά πιο οικείος, καθώς ταξιδεύει το ζωδιακό σε 84 χρόνια, σε χρονικό διάστημα που αντιστοιχεί σε τρεις γενιές. Έτσι, μπορεί να μην είμαστε ζωντανοί το 1927 – την προηγούμενη φορά που ο Ουρανός είχε εισέλθει στον Κριό – αλλά κάποιος παππούς μας θα μπορούσε να μας είχε διηγηθεί το «πνεύμα» εκείνης της περιόδου. Δεν υπάρχει όμως κανένας πρόγονος μας ζωντανός για να μας διηγηθεί από πρώτο χέρι την αίσθηση του Ποσειδώνα στους Ιχθύς. Είναι μια μακρινή και κάπως “εξωτική” αίσθηση για μας, που πρέπει να τη ζήσουμε “εκ του μηδενός”. Μία “γεύση” αυτής της εποχής μπορούμε να πάρουμε βέβαια διαβάζοντας το αριστουργηματικό μυθιστόρημα του μεγάλου συγγραφέα Βίκτωρα Ουγκώ “Οι Άθλιοι” (το οποίο γράφτηκε ως επί το πλείστον κάτω από την επήρεια του Ποσειδώνα στους Ιχθύς)!

Ο Ποσειδώνας αντιπροσωπεύει κάποιες λεπτοφυείς και συχνά “απόκρυφες” καταστάσεις, καταστάσεις που σε μεγάλο βαθμό δεν είναι του κόσμου μας – και που δεν έχουν ιδιαίτερο νόημα στις ρεαλιστικές, γήινες διαστάσεις μας. Είναι ένας από τους τρεις “πλανήτες της ψυχής” (οι άλλοι δύο είναι η Σελήνη και ο Πλούτωνας), οπότε η «ψυχή» και τα βαθύτερα (και λεπτότερα, στη συγκεκριμένη περίπτωση) συναισθήματα μας  είναι κύριο μέλημα του. Όντας δε ο πλανήτης αυτός η υψηλότερη οκτάβα της Αφροδίτης ένας άλλος τομέας που τον αφορά ιδιαίτερα είναι η Ένωση. Αλλά όχι η απλή και συχνά χυδαία ένωση μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Η Ποσειδώνεια “Ένωση” είναι πολύ πιο βαθιά, λεπτή και “μυστική”.

Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, μιλάμε για το είδος εκείνο της “μυστικής Ένωσης” που νοιώθουν οι άνθρωποι που είδαν μία πολύ συγκινητική ταινία τη στιγμή ακριβώς που βγαίνουν από την αίθουσα προβολής και κοιτάζονται “συνωμοτικά” μεταξύ τους! Αν και φαινομενικά εμείς οι άνθρωποι δείχνουμε να είμαστε “διαφοροποιημένες ατομικότητες” οι ψυχές μας – στην τεράστια έμφυτη σοφία τους – το γνωρίζουν ότι όλοι μας είμαστε “Ένα” και γι’ αυτό ποθούν διακαώς τέτοιες εμπειρίες “μυστικής Ένωσης”. ΄Ομως ο τρόπος ζωής που μας υπαγορεύεται “άνωθεν” δίνει έμφαση στην ατομικότητα και στον καταναλωτισμό, στερώντας ολότελα από την ψυχή μας τέτοιες ενωτικές εμπειρίες. Μην υπακούοντας οι ψυχές μας σε αυτές τις υπαγορεύσεις λαχταρούν συνεχώς αυτή την συγκλονιστική εμπειρία της “Ένωσης” – και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καταφεύγουν πολλοί άνθρωποι στο μόνο είδος “μυστικής Ένωσης με τα πάντα” που προωθούν οι κοινωνίες μας: τα ναρκωτικά!

Αλλά γιατί είναι τόσο σημαντικό τελικά αυτό το Ποσειδώνειο αίσθημα “μυστικής Ένωσης”; Επειδή βρίσκεται στον ίδιο τον πυρήνα της άδολης, της πανανθρώπινης Αγάπης! Αν ο Ουρανός μας προτρέπει να αγαπάμε τους συνανθρώπους μας ως αδελφούς μας, τότε ο Ποσειδώνας μας προτρέπει να τους αγαπάμε σαν “τμήματα του εαυτού μας”! Και κανείς δεν μπορεί να αγαπήσει πραγματικά το συνάνθρωπό του αν δεν νοιώθει αυτό το είδος της “μυστικής Ένωσης” μαζί του! Η λεγόμενη συμπόνια πηγάζει σε μεγάλο βαθμό από αυτήν ακριβώς τη “συνειδητοποίηση” ότι όλοι είμαστε ένα.

Βλέπετε, βαθιά στον πυρήνα του εγκεφάλου μας κρύβουμε ένα άγριο ζώο, ένα ζώο έτοιμο να επιτεθεί στους ανθρώπους γύρω μας, ακόμη και να τους προκαλέσει βλάβη! Και αν τελικά δεν βλάπτουμε τους άλλους ανθρώπους, αν δεν γινόμαστε απόλυτα αναίσθητοι στον πόνο τους και εξαιρετικά κακοί μαζί τους δεν είναι από κάποιο νομικό ή ηθικό κώδικα που μας επιβάλλεται αλλά από αυτό το μυστηριώδες αίσθημα συμπόνοιας, από αυτό το αίσθημα “ενσυναίσθησης”  που έχουμε μέσα μας για τους συνανθρώπους μας. Όταν βλέπουμε άλλους ανθρώπους να υποφέρουν παραδόξως υποφέρουμε κι εμείς (οι περισσότεροι/ες τουλάχιστον), σαν να είμαστε αόρατα “συνδεδεμένοι” με αυτούς τους ανθρώπους και – σε κάποιο βαθμό – σα να βιώνουμε εμείς το δικό τους πόνο. Αστρολογικά, αυτή η “πανανθρώπινη ενσυναίσθηση” πηγάζει από τον πλανήτη Ποσειδώνα (και εν μέρει από τη Σελήνη). Η ενσυναίσθηση αποτελεί πεμπτουσία για τις κοινωνίες μας, είναι ένα θεμελιώδες στοιχείο που μας κάνει ανθρώπινους – και τις κοινωνίες μας πολιτισμένες αντί για “ζουγκλώδεις”. Έτσι, τώρα που ο Ποσειδώνας μπαίνει στους Ιχθύς η λειτουργία της ενσυναίσθησης θα αυξηθεί σημαντικά ανάμεσα στους ανθρώπους. Παράλληλα όμως, θα αρχίσουν να γίνονται πιο αισθητά κάποια πολικά αντίθετα προς την ενσυναίσθηση στοιχεία – ο Ποσειδώνας και οι Ιχθύς λατρεύουν το παιχνίδι των πολικοτήτων – όπως η αναισθησία, η σκληρότητα, η αδικία, η καταφρόνια. Ένας άσβεστος “καημός” θα κυριαρχεί στις ψυχές πολλών από μας και μια γενικευμένη και απροσδιόριστη επιθυμία για ΛΥΤΡΩΣΗ – η οποία θα μας ωθεί στο να αναζητάμε συνεχώς πάσης φύσεως και μορφής “λυτρωτικές εμπειρίες” (ενδεχομένως σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες, στην εξιλέωση που προσφέρουν οι θρησκείες κ.λ.π.)…

Σε γενικές γραμμές πάντως, με τον Ποσειδώνα στους Ιχθύς εμείς οι άνθρωποι θα ενωθούμε βαθύτερα, θα αρχίσουμε να αγαπάμε περισσότερο και ειλικρινέστερα τους συνανθρώπους μας. Αλλά δεδομένου ότι ο Ποσειδώνας στους Ιχθύς με κάποιο τρόπο θα «απο-υλοποιήσει” τον κόσμο μας (προξενώντας μια γενικότερη “απο-γοήτευση” του ανθρώπου για την “κοσμική” ζωή και τα διαφορά υλικά αγαθά – και από την άλλη πιθανές μαζικές ελλείψεις υλικών αγαθών), έχω την υποψία ότι ένα τεράστιο κύμα φτώχειας θα εξαπλωθεί σε όλο τον πλανήτη μας κατά τα επόμενα 14 χρόνια (μέχρι το 2026, όταν ο Ποσειδώνας θα φύγει από τους Ιχθύς). Το γεγονός είναι ότι κάτω από τη γενικευμένη φτώχεια και εξαθλίωση οι άνθρωποι ενώνουν πιο πρόθυμα τις ψυχές τους.

Με το να είμαστε όμως τόσο πολύ “ενωμένοι”, τόσο “κοντά ο ένας στον άλλο” διατρέχουμε έναν άλλο Ποσειδώνειο κίνδυνο: ο Θεός των ωκεανών στο ζώδιο των Ιχθύων θα μπορούσε να πυροδοτήσει τα επόμενα 14 χρόνια μεγάλες επιδημίες ή και πανδημίες – που θα επηρεάσουν αρνητικά ολόκληρη την ανθρωπότητα. Κάποια καινούργια θεσμικά (και κυρίως εξωθεσμικά) όργανα και φιλανθρωπικά ιδρύματα θα συσταθούν τώρα για να βοηθήσουν τους πάσχοντες και τους εξασθενημένους οικονομικά. Το υγρό στοιχείο θα αρχίσει να γίνεται όλο και πιο εμφανές, είτε μέσα από καταρρακτώδεις βροχές, πλημμύρες, τσουνάμι ή εξαιτίας της θανάσιμης έλλειψης του! Κάποια συνταρακτική ανακάλυψη ίσως γίνει στα βάθη των θαλασσών. Επιπλέον, ίσως ανακαλύψουμε στα επόμενα χρόνια κάποιες καινούργιες «μαγικές» ιδιότητες του νερού!

Με τον Ποσειδώνα στους Ιχθύς η ζωή μας θα πάρει κάποιες παράδοξες, παραμυθένιες διαστάσεις. Θα απελευθερωθεί πάνω από την ανθρωπότητα ένα είδος “μεθυστικών” (αλλά και παραπλανητικών σε κάποιον βαθμό)  ενεργειών και κατά περιόδους θα αισθανόμαστε σα να είμαστε ελαφρά μεθυσμένοι ή σα να βλέπουμε κάποιο ζωηρό όνειρο.  Θα αρχίσουμε να συναντάμε απροσδόκητα στην καθημερινότητα μας αρχετυπικές φιγούρες που κανονικά συναντάμε στα παραμύθια – όπως η “Σταχτοπούτα”, ο “κακός άρχοντας”, το “γενναίο παλληκάρι”, η “νεράιδα” κ.λ.π. Θα συντονιστούμε σε πιο ευαίσθητες συχνότητες και το συναίσθημα μας θα βγαίνει με έναν πιο πηγαίο τρόπο, οδηγώντας μας συχνότερα στο γέλιο ή στο λυτρωτικό κλάμα.  Στοιχεία όπως η μελαγχολία, η θλίψη, τα βάσανα, “οι κατατρεγμένοι” θα κυριαρχούν γύρω μας και ίσως φτάσουν στο σημείο να γίνουν μία νέα “ξανθοπουλικού” χαρακτήρα μόδα!

Η ρομαντική αγάπη θα πάρει την εκδίκησή της τώρα. Το “ποιο είπαμε ότι είναι το όνομα σου;” της προηγούμενης καταναλω-πλαστικο-σεξουαλικής εποχής θα γίνει κάπως “passe”  και – όσο απίθανο και αν σας ακούγεται – οι άνθρωποι μπορεί να αρχίσουν και πάλι να τραγουδούν καντάδες κάτω από μπαλκόνι του αγαπημένου τους προσώπου, όπως στον “παλιό καλό καιρό”! Θα αναβιώσουν  κάποιες μορφές λαικής τέχνης ή θα προκύψουν καινούργιες τέτοιες (π.χ. ένα καινούργιο είδος λαικού τραγουδιού, σύγχρονοι λαικοί χοροί κ.λ.π.).

Η κρίσιμη “μεμβράνη” που διαχωρίζει τη γήινη “πραγματικότητα” μας από το «αόρατο» και υπερκόσμιο θα γίνει πιο λεπτή τώρα και όλα τα είδη των περίεργων ιδεών, ενεργειών ακόμη και “οντοτήτων” θα αρχίσουν να διεισδύουν στον κόσμο μας. Οι άγγελοι, οι “αγγελικές θεραπείες”, οι «συνεδρίες επικοινωνίας με τις άλλες διαστάσεις» θα εισβάλουν καταλυτικά στην καθημερινότητα μας. Συναρπαστικά καινούργια  οπτικά και “εικονικά” μέσα θα εφευρεθούν.

Και κάτι ακόμη: το πνεύμα της (παρελθούσης πλέον, κατά την άποψη μου) Εποχής των Ιχθύων θα αναβιώσει σε κάποιο βαθμό στα επόμενα 14 χρόνια! Για να σας δώσω να καταλάβετε τι εννοώ, απλά ρίξτε μια ματιά στα γλυπτά παρακάτω. Είναι κάποια από τα τελευταία κλασικά αγάλματα που έγιναν ποτέ και ανήκουν σε δύο διακεκριμένους πολίτες του Βυζαντίου. Δημιουργήθηκαν κάποια στιγμή τον 5ο αιώνα μ.Χ., την περίοδο δηλαδή που ο Χριστιανισμός είχε αρχίσει να γίνεται η κυρίαρχη θρησκεία στην Ευρώπη και το πνεύμα της εποχής των Ιχθύων να εξαπλώνεται σε ολόκληρη τη Γη.

Στην πραγματικότητα, οι φωτογραφίες αυτές είναι στιγμιότυπα από το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του John Romer με τίτλο «Βυζάντιο: η χαμένη αυτοκρατορία». Έτσι, ενώ ο Romer περιγράφει (στο παρακάτω κείμενο) το νέο, διαφορετικό στυλ αυτών των αγαλμάτων ταυτόχρονα περιγράφει κάποια βασικά χαρακτηριστικά του πνεύματος με το οποίο ο Ποσειδώνας στους Ιχθύς θα εμποτίσει τώρα ολόκληρη την ανθρωπότητα!

“Σε μια πρώτη ματιά, μπορείτε να σκεφτείτε ότι αυτά τα αγάλματα είναι σαν όλα τα άλλα που υπάρχουν στα μουσεία, σαν εκείνους τους συνηθισμένους καμαρωτούς μαρμάρινους όγκους  πάνω στα βάθρα τους … Αλλά δεν είναι καθόλου έτσι! Αυτά τα αγάλματα είναι καινούργια, διαφορετικά. Κάτι άλλο συμβαίνει εδώ … Αυτοί οι άνθρωποι είναι σκεπτικοί, λυπημένοι και μάλλον σοφοί. Κάθε άνθρωπος στέκεται μέσα στο μυστηριώδη εσωτερικό του χώρο – που καθένας από εμάς πρέπει να καταλαμβάνει. Και από αυτό το χώρο κοιτάζει προς τα έξω, από την Ψυχή προς τον Ουρανό…”

Θωμάς Γαζής

Copyright: Θωμάς Δ. Γαζής

(Αυτό είναι ένα αυθεντικό άρθρο του Θωμά Γαζή. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα Αγγλικά στις 4 Απριλίου 2011)

Κρόνος στο Σκορπιό (και κάποιοι απόηχοι πανώλης…)

(ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αυτή είναι η επιμελημένη μετάφραση στα Ελληνικά ενός άρθρου που είχα δημοσιεύσει το 2011 σε αγγλόφωνες αστρολογικές σελίδες Facebook αλλά και σε ιστότοπους. Όταν έγραφα αυτό το άρθρο, το 2020 ήταν ακόμη 9 χρόνια στο μέλλον, έτσι δεν είχα εστιάσει ιδιαίτερα στο 2020. Περίμενα  να εκδηλωθεί μια μεγάλη επιδημία στην τριετία 2012 – 2015! Το θέμα είναι ότι οι αστρολογικές επιρροές του 2020 είναι “ανατριχιαστικά παρόμοιες” – ίσως και πολύ ισχυρότερες – με εκείνες της περιόδου 2012 – 2015, για τις οποίες μιλάω σε αυτό το άρθρο!)
——————————————————————————————————————

Ο ουράνιος θόλος μοιάζει με μία “ρουλέτα”. Οι πλανήτες κινούνται μέσα σε αυτόν και κάθε λίγο περνάνε σε ένα καινούργιο “χώρισμα” (ζώδιο δηλαδή) δημιουργώντας έτσι συνέχεια καινούργιους πλανητικούς συνδυασμούς. Η στιγμή που ο κάθε πλανήτης περνάει σε ένα καινούργιο χώρισμα-ζώδιο είναι σημαντική. Πιο σημαντικές θεωρούνται οι μετακινήσεις των “εξωτερικών”, αργών πλανητών (από το Δία και έπειτα) που χρειάζονται πολλούς μήνες ή και χρόνια ολόκληρα για να αλλάξουν ζώδιο. Ανάλογα τώρα με το ζώδιο στο οποίο βρίσκονται οι εξωτερικοί πλανήτες (και με τις όψεις που σχηματίζουν) υπαγορεύουν το γενικότερο “πνεύμα” (το “zeitgeist”) που θα επικρατήσει στην ανθρωπότητα την εκάστοτε περίοδο !

Ίσως καταλαβαίνετε τώρα γιατί είναι τόσο σημαντική η αλλαγή ζωδίου που θα κάνει ο πλανήτης Κρόνος στις 5 Οκτωβρίου 2012: θα φύγει από το Ζυγό και θα μπει στο Σκορπιό (όπου θα παραμείνει μέχρι τα τέλη του 2014 – επανερχόμενος όμως για λίγο στο Σκορπιό και το καλοκαίρι του 2015)! Τι το καινούργιο λοιπόν θα φέρει στην Ελλάδα και στην ανθρωπότητα ο Κρόνος στο Σκορπιό τα επόμενα δύο χρόνια; Πολλά πράγματα αλλά φοβάμαι ότι λίγα από αυτά θα είναι αληθινά “καινούργια”. Σε καμία περίπτωση δε τα αποτελέσματα του Κρόνου στο Σκορπιό  δεν πρόκειται να δημιουργήσουν κύματα εξάρσεων και ενθουσιασμού στους απλούς ανθρώπους. Κάθε άλλο, θα επιτείνουν το κλίμα αυστηρότητας που έχει ήδη δημιουργήσει ο Πλούτωνας στον Αιγόκερο. Βλέπετε, πάει να δημιουργηθεί τώρα ένα είδος “χιαστί συμπεθεριού” ανάμεσα στους συγκεκριμένους πλανήτες, που αστρολογικά ονομάζεται “αμοιβαία υποδοχή” (ο Πλούτωνας που παραδοσιακά κυβερνάει το Σκορπιό βρίσκεται τώρα στον Αιγόκερο ενώ ο Κρόνος που παραδοσιακά κυβερνάει τον Αιγόκερο θα περάσει  στο Σκορπιό).

Διαμέσου αυτής της “αμοιβαίας υποδοχής” έρχονται σε συσχετισμό και αλληλο-επενεργούν κάποια από τα πιο αυστηρά, μοιραία και σκληρά στοιχεία που μπορούμε να συναντήσουμε στην αστρολογία. Επομένως, μπροστά μας ανοίγεται μία περίοδος που από τη μια μπορεί να φέρει πρωτοφανείς δοκιμασίες, στερήσεις και κακουχίες (ανάλογου χαρακτήρα με αυτές που αντιμετωπίσαμε από το 2008 και έπειτα – πλην όμως πολύ μεγαλύτερης έντασης αυτή τη φορά) και από την άλλη μπορεί να μπουν τώρα πολλά πράγματα σε τάξη. Θα αρχίσουμε να χτίζουμε πάνω σε πιο στέρεες βάσεις και θα δημιουργήσουμε ισχυρότερους “σκελετούς” και δομές γύρω μας (αλλά και μέσα μας). Οι κοινωνίες μας θα αλλάξουν εκ βαθέων και οι χώρες όπως η Ελλάδα θα περάσουν μέσα από μία έντονα μεταμορφωτική φάση. Αρχικά βέβαια μπορεί να επικρατήσουν κυρίως οι δοκιμασίες και η φάση “δόμησης” ίσως εμφανιστεί λιγάκι αργότερα. Το βέβαιο είναι ότι θα αλλάξουμε ριζικά αλλά πρώτα θα περάσουμε μέσα από κάποιες ακραίες καταστάσεις (έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να αλλάξει ριζικά μία κοινωνία).

Ανέφερα στην αρχή αυτού του άρθρου το πόσο μοναδικοί – και σημαντικοί γι’ αυτό – είναι οι αστρολογικοί “συνδυασμοί”. Πριν από δύο χρόνια ολοκλήρωνα μία αστρολογική μελέτη πάνω στις μεγάλες επιδημίες που χτύπησαν την ανθρωπότητα. Μελετούσα συγκεκριμένα τη μεγάλη “Πανώλη του Ιουστινιανού” που έπληξε το Βυζάντιο το 542 μ.Χ. και που προκάλεσε το θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων! Ξαφνικά πρόσεξα ότι αυτή η φοβερή πανδημία έγινε κάτω από ένα  μοναδικό αστρολογικό “συνδυασμό” ο οποίος θα επαναλαμβανόταν σχεδόν ο ίδιος (για πρώτη φορά μετά από 1500 περίπου χρόνια) από τον Οκτώβριο του 2012 και έπειτα!

Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν θέλω να γίνω “άγγελος κακών μαντάτων”. Αναφέρω απλά τα αστρολογικά δεδομένα που ισχύουν στην εποχή μας και κάνω παράλληλα μία ιστορική αναδρομή για να εντοπίσω το πότε ίσχυαν παρόμοια αστρολογικά δεδομένα (σύμφωνα με ένα βασικό αστρολογικό αξίωμα, όποτε εμφανίζονται παρόμοιοι αστρολογικοί συνδυασμοί πάνω στον ουρανό εκδηλώνονται παρόμοια γεγονότα κάτω εδώ στη Γη). Το 542 μ.Χ. ο Πλούτωνας ήταν και πάλι στο ζώδιο του Αιγόκερου, ο Ποσειδώνας στο ζώδιο των Ιχθύων, ο Κρόνος στο Σκορπιό και ο Δίας στους Διδύμους (από τα μισά της χρονιάς και μετά), στις ίδιες ακριβώς δηλαδή ζωδιακές θέσεις που θα βρεθούν οι συγκεκριμένοι πλανήτες μετά τις 5 του ερχόμενου Οκτώβρη (για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 1500 χρόνια)! Εξαιτίας του δραματικού αυτού αστρολογικού συνδυασμού δεν θα θεωρούσα απίθανο το γεγονός να εκδηλωθεί στο χειμώνα που μας έρχεται (ή στους χειμώνες των επόμενων χρόνων) μία μεγάλη επιδημία γρίπης ας πούμε – ή ακόμη και κάποια ανεξέλεγκτη πανδημία.

Η πανώλη όμως δεν ήταν το μόνο μεγάλο κακό που υπέστησαν οι Βυζαντινοί το 542 μ.Χ. Ανάλογα εφιαλτικοί ήταν και οι εφοριακοί της εποχής που έστελνε ο Ιουστινιανός σε κάθε γωνιά της αυτοκρατορίας του για να του μαζέψουν χρήματα (αφού δεν είχε μείνει “σάλιο” στο αυτοκρατορικό θησαυροφυλάκιο). Οι απαιτήσεις του Ιουστινιανού ήταν τόσο παράλογες και οι εφοριακοί του τόσο σκληροί και ανένδοτοι (αν μία οικογένεια είχε ξεκληριστεί από την πανώλη τότε υποχρέωναν τους γείτονες να πληρώσουν τους φόρους που αναλογούσαν στην ξεκληρισμένη οικογένεια) που οι άνθρωποι πέθαιναν χωρίς να αφήσουν – επίσημα – κληρονομιά στα παιδιά τους. Στα χρόνια του Ιουστινιανού έλαβε χώρα μία πρωτοφανής οικονομική καθίζηση του κράτους και μία άγρια φορο-λεηλασία. Έχω την εντύπωση ότι κάτι παρόμοιο θα συμβεί από το φθινόπωρο και έπειτα…

Και κάτι τελευταίο: θα αποξενωθούμε σε κάποιον βαθμό από την ευρύτερη κοινωνία! Θα απομακρυνθούμε από τους συνανθρώπους μας – τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά – και ίσως γίνουμε μάλιστα και καχύποπτοι απέναντι τους! Ο Σκορπιός είναι το ζώδιο (και ο “κυβερνήτης” του ο Πλούτωνας ο πλανήτης) της “εγγύτητας”, της στενής επαφής ανάμεσα σε δύο ανθρώπους (όπως και του σεξ και του χρήματος). Μπαίνοντας ο “ψυχρός”, “γρανιτένιος” και “περιοριστικός” πλανήτης Κρόνος στον Σκορπιό είναι πιθανό να προκύψει – από τη στιγμή που έχουμε και Πλούτωνα στον Αιγόκερο – κάποια αναστολή των θεμελιωδών αυτών Σκορπίσιων / Πλουτώνιων λειτουργιών. Έτσι, θα είμαστε πλέον πιο προσεκτικοί ως προς τους/τις ποιους/ες πλησιάζουμε και “ανοιγόμαστε” απέναντι τους, ως προς το τι είδους άτομα θα βάζουμε στον προσωπικό μας χώρο.

Σκεφθείτε ότι κατά τη διάρκεια της πανώλης που έπληξε το Βυζάντιο το 542 μ.Χ. (όταν ο Κρόνος ήταν ξανά στον Σκορπιό, ο Ποσειδώνας στους Ιχθύς και ο Πλούτωνας στον Αιγόκερο), τα άτομα ήταν εντελώς απρόθυμα να προχωρήσουν σε οποιαδήποτε αλληλεπίδραση (πόσο μάλλον σε στενή οικειότητα) με τους ανθρώπους γύρω τους! Επομένως, θα γίνουμε τώρα πιο επιλεκτικοί και θα ανοίγουμε τις ψυχές μας σε λιγότερους ανθρώπους – κυρίως μέσα στο σχετικά ασφαλές περιβάλλον των ανθρώπων που γνωρίζουμε καλύτερα. Κάποια ισχυρά διπολική διαστρωμάτωση του τύπου “είναι φτωχός” – “έχει λεφτά”, “είναι ένας από εμάς” – “δεν είναι ένας από μας” ενδέχεται να κυριαρχήσει τώρα στις κοινωνίες μας, οδηγώντας ακόμη και σε ρήξη του κοινωνικού ιστού!

Το βέβαιο είναι ότι κατευθυνόμαστε τώρα σε σκοτεινούς καιρούς, που θα είναι όμως και καιροί “μεγαλοσύνης” – αν και μιας κάπως τραγικής μεγαλοσύνης, αρχαιοελληνικού χαρακτήρα… Τα χρόνια που έρχονται θα μας ωριμάσουν, θα μας “χαλυβδώσουν” και θα αφήσουν μέσα μας ένα πολύτιμο “απόσταγμα ζωής”!

Θωμάς Γαζής
Copyright: Θωμάς Δ. Γαζής

Ο Πλούτωνας στον Αιγόκερω (ο)

Ένα εξαιρετικής σημασίας αστρολογικό γεγονός συνέβη το Σάββατο, 26 Ιανουαρίου 2008 (στις 4:37:13 π.μ. ακριβώς, ώρα Ελλάδας). Άλλαξε ζωδιακή θέση ο πλανήτης Πλούτωνας, ο οποίος άφησε το ζώδιο του Τοξότη – στο οποίο είχε παραμείνει τα τελευταία 13 χρόνια – και πέρασε σε εκείνο του Αιγόκερου (στο οποίο θα μείνει για περίπου 17 χρόνια, μέχρι το 2024)! Η αλλαγή αυτή θεωρείται εξαιρετικά σημαντική για τους εξής λόγους:

1) Τόσο το ζώδιο του Αιγόκερου όσο και ο πλανήτης Πλούτωνας θεωρούνται από την αστρολογία σαν στοιχεία “δοκιμασίας” για τους ανθρώπους. Δίνουν μεν φοβερή ωριμότητα, συγκρότηση και υψηλή συνείδηση στον άνθρωπο, μέσα όμως από (συχνά πολύ σκληρές) δοκιμασίες, ακρότητες, περιορισμούς και εμπόδια.

2) Ο Πλούτωνας θεωρείται από μόνος του ένας πολύ ισχυρός πλανήτης (για μας τους αστρολόγους δεν έχει υποβιβαστεί καθόλου, παραμένει πλανήτης). Είναι μάλιστα ένας πλανήτης που επηρεάζει έντονα τις μάζες, το “συλλογικό ασυνείδητο”, την οικονομία, τα ενεργειακά αποθέματα. Επιπλέον, προκαλεί συχνά πανανθρώπινα, μοιραία γεγονότα. Ο Αιγόκερος, από την άλλη, είναι ένα ζώδιο που παίζει κεντρικό ρόλο, ευρισκόμενο στην κορυφή του άξονα των ζωδίων του “Παρορμητικού Σταυρού”! Ο Αιγόκερος είναι άκαμπτος αλλά και ο Πλούτωνας εξαιρετικά ισχυρός! Η συνάντηση των δύο αυτών αστρολογικών στοιχείων αναμένεται να έλξει πολύ ισχυρά και καθοριστικά γεγονότα τα επόμενα 17 χρόνια, γεγονότα που θα στρέψουν την ανθρωπότητα σε μία καινούργια κατεύθυνση (όταν ενεργοποιούνται έντονα τα ζώδια του Παρορμητικού Σταυρού αλλάζουν γενικά την “πορεία πλεύσης” της ανθρωπότητας)!

3) Η τελευταία φορά που συνέβη κάτι παρόμοιο (που μπήκε δηλαδή ο Πλούτωνας στον Αιγόκερο) ήταν το 1762, πριν 246 χρόνια δηλαδή. Έμεινε δε εκεί μέχρι το 1778. Αυτή ήταν μία ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδος στην ιστορία της ανθρωπότητας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες κήρυξαν την ανεξαρτησία τους (πατώντας έτσι το κουμπί της αντίστροφης μέτρησης για την κατάρρευση της παντοδύναμης μέχρι τότε Βρεττανικής αυτοκρατορίας)! Παράλληλα, άρχισε η κατάρρευση της επίσης παντοδύναμης οθωμανικής αυτοκρατορίας! Είναι πολύ πιθανό, λοιπόν, μέσα στα επόμενα 17 χρόνια να γίνουμε μάρτυρες της κατάρευσης μίας μεγάλης σημερινής αυτοκρατορίας!

4) Ειδικά για μας τους Έλληνες η πλανητική αυτή μετακίνηση είναι πολύ σημαντική, γιατί η σύγχρονη Ελλάδα έχει “γεννηθεί” κάτω από το ζώδιο του Αιγόκερου – δείτε το σχετικό άρθρο μου “Το εθνικό ωροσκόπιο της Ελλάδας”. Επομένως, ειδικά στην Ελλάδα αναμένεται να συμβούν στα επόμενα 17 χρόνια κάποια πολύ κρίσιμα γεγονότα, που θα οδηγήσουν τη χώρα μας σε μία καινούργια, τελείως διαφορετική κατεύθυνση! Ότι θα αναφέρουμε, λοιπόν, εδώ αφορά γενικά σε όλη την ανθρωπότητα, αλλά πολύ περισσότερο στην Ελλάδα! Πρώτα απ’ όλα, το ζώδιο του Αιγόκερου εκπροσωπεί αστρολογικά όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς “θεσμούς”. Όλα δηλαδή εκείνα τα κοινώς αποδεκτά, επίσημα συστήματα διαχείρησης και διοίκησης της κοινωνίας μας, των κρατών μας κ.λ.π. Στην κορυφή της πυραμίδας αυτών των “θεσμών” βρίσκονται φυσικά οι κρατικές κυβερνήσεις και οι άνθρωποι που τις στελεχώνουν, οι “κυβερνώντες”, οι διοικητικοί και κατασταλτικοί μηχανισμοί κ.λ.π. Με την είσοδο, τώρα, του Πλούτωνα στον Αιγόκερο όλα τα ωσάνω αναμένεται να πάρουν μία “πλουτώνεια” χροιά! Τι σημαίνει αυτό; Θα το δούμε αμέσως!

Πρώτα, όμως, πρέπει να εξηγήσουμε ότι ο κάθε πλανήτης έχει δύο πλευρές, τη δημιουργική και την καταστροφική! Στα πολύ δημιουργικά στοιχεία του Πλούτωνα καταλογίζεται το ότι ο πλανήτης αυτός καταστρέφει ότι είναι παλιό, φθαρμένο, αρρωστημένο και το ξαναγεννά με μία καινούργια, γεμάτη ζωντάνια, ακμαία μορφή! Παράλληλα, ο Πλούτωνας είναι ο πλανήτης των “μαζών”, των απλών καθημερινών ανθρώπων, όταν αυτοί ενεργούν μαζικά! Άρα, ένα βασικό ενδεχόμενο είναι ότι μπαίνουμε τώρα σε μία φάση όπου η πολιτική γενικά, η κυβέρνηση μας, οι κρατικοί μηχανισμοί θα αλλάξουν σε βάθος και θα ανανεωθούν ριζικά! Παράλληλα, όλο και πιο πολύ οι μάζες, οι απλοί άνθρωποι θα απαιτήσουν να έχουν λόγο στο σύστημα που τους κυβερνά!

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ